Uit het leven van wethouder Gulpen, deel 2 Taalcafé
Als parttime wethouder voor Leefbaar Simpelveld ben ik nu 8 jaar actief binnen onze mooie gemeente Simpelveld. In die tijd heb ik veel mensen ontmoet. De komende weken neem ik u mee in mijn herinneringen en ik wil u een inkijkje geven in onze gemeenschap. Wat houdt onze burgers bezig en hoe wil Leefbaar Simpelveld daarmee omgaan.
Al jaren organiseren vrijwilligers een taalcafé in de Rode Beuk. Dit taalcafé geeft ondersteuning aan statushouders bij het leren van de Nederlandse taal. Vrijwilligers verkleinen de afstand tussen onze Westerse gemeenschap en de "nieuwe Limburgers”. Met hun enthousiaste inzet begeleiden zij de mensen die na hun vlucht een nieuw thuis gezocht hebben in Nederland. Een introductie in Nederland is veel meer omvattend dan op het eerste oog lijkt. Ons sociale zekerheidsstelsel is erg ingewikkeld en zou juist deze mensen voldoende houvast moeten bieden. Bedenk maar wat je moet doen als je ontslagen wordt en de gebruiken niet kent. Taalvaardigheid is erg van belang. Vol bewondering en lof kijk ik naar deze vrijwilligers die zich hiervoor belangeloos met hart en ziel inzetten. Het taalcafé is elke dinsdag van 19.30 - 21.30 uur.
Luisterend naar de verhalen van de statushouders, besef ik dat deze mensen niet zomaar zijn gevlucht. Ze zagen geen andere uitweg en kónden niet anders! Liefst waren zij in eigen land thuis
gebleven. Wie zou zomaar zijn “thuis” achterlaten en een gevaarlijk en ongewis avontuur aangaan zonder te weten: “waar kom ik terecht, wat gaat er gebeuren?”. Vaak met achterlating van vrouw,
kinderen, vader, moeder…. Nee, zoiets doe je niet zomaar!
Wat zou het mooi zijn als het ook zou lukken Nederlanders te bereiken die laaggeletterd zijn. Wist u dat 10% van de bewoners in Parkstad tot de groep laaggeletterden behoort? Ook deze mensen hebben hulp nodig om hun vaardigheden te vergroten.
Leefbaar Simpelveld is groot voorstander en ondersteuner van het Taalcafé!
Tot de volgende keer, groet, Thijs Gulpen